ره آورد من

به نوشته مورخان رومي ـ يوناني و ارمني و تطبيق تقويم ها، مِهرداد يکم [معروف به مهرداد بزرگ] ششمين شاه ايران از دودمان اشكانيان [پارت ها = خراسانیان] یکم مارس سال 173 پيش از ميلاد در اجتماع بزرگان ايران اعلام كرد كه تصميم گرفته است كشور داراي ضوابط جامع و ماندني (اصول اساسي) شود تا حقوق و تكاليف همه [دولت و ملت] در آن روشن باشد. اين تصميم مِهرداد مورد تاييد حاضران در نشست قرارگرفت و ايران داراي قانون اساسی و دو مجلس شد كه مجموعه این دو مجلس را «مِهِستان» مي گفتند (مِه به كسر «ميم» به معناي بزرگ).انتخاب وليعهد از ميان شاهزادگان، اعلان جنگ و پيشنهاد صلح، بسيج نيرو، عزل شاه درصورت ديوانه شدن، بيماري ممتد، ارتکاب اشتباه (حتی بدون داشتن سوء نیّت) و ... و نیز تغيير اشل ماليات ها و صدور دستور ضرب سكّه با تصوير تازه، تعيين شاهان ارمنستان، تاييد تشريفاتي (ضمني) شاهان پارسي تبار سرزمين پُنتوس (منطقه ساحلي جنوب و جنوب شرقی درياي سياه در آناتولي به پايتختي شهر سينوپ) و همچنین انتصاب فرمانده كل ارتش براي يك دوره معيّن و يا مديريت جنگ از جمله اختيارات مِهستان بود. در موارد متعدد، مِهِستان كه بنیادی مشابه سناي روم بود شخص شاه را به عنوان فرمانده ارتش، فرمانده جبهه و مسئول لشكركشي تعيين كرده بود.مهستان از سال 135 پیش از میلاد (2148 سال پیش) و پس از تکمیل شهرسازی تیسفون (واقع در 36 کیلومتری جنوب بغداد امروز) و انتقال پایتخت ایران به این شهر، جلسات خودرا در اینجا برگزار می کرد. شهر تیسفون در ساحل دجله از سال 135 پیش از میلاد تا سال 637 میلادی به مدت 772 سال پایتخت ایران بود که در این سال و پس از نبرد قادسیه به دست عرب افتاد و رو به ویرانی گذارد ولی ویرانه کاخ خسروانوشیروان (طاق کسری) همچنان پاب ره آورد من...ادامه مطلب

غلامرضا تختی، کشتی‌گیر صاحب‌سبک و پرافتخار کشورمان است که با افتخارات ورزشی و اخلاق پهلوانانه بی‌مانند خود،‌ میراثی جاودان از منش پهلوانانه را از خود برجای گذاشت.در جامعه ایران، کمتر شخصی را می‌توان پیدا کرد که نام «جهان پهلوان تختی» به گوشش آشنا نباشد. غلامرضا تختی،‌ یکی از آن ورزشکاران و افتخارآوران بزرگ کشور ایران است اما مورد به‌خصوصی که تختی را به یک برگ زرین از کتاب قطور تاریخ کشورمان تبدیل می‌کند،‌ مرام و منش پهلوانی او است. مرام و مسلک به‌خصوصی که از او، یک اسطوره تمام‌عیار ساخته است. غلامرضا تختی با وجود اینکه یک کشتی‌گیر صاحب‌سبک و چیره‌دست به‌حساب می‌آمد که تکنیک‌ها و فنون او در رزم، خلال‌ناپذیر و تحسین‌برانگیز بودند؛ اما شخصیت، راه‌ و روش زندگی، یاری‌رسانی به‌مظلومان، مردمی بودن و هزاران مورد بیشتر و این‌چنینی، در کنار آوازه مرام پهلوانی، او را به یک اسطوره ابدی تبدیل کردند.با وجود اینکه تختی یک شخصیت برجسته‌ و یک اسوه ملی است اما، افراد بسیاری وجود دارند که به‌طور دقیق، او را نمی‌شناسند. اشخاصی که به‌صورت جسته‌وگریخته، قصه‌های او پیرامون مواردی مثل یاری از مظلومان، پهلوانی‌ها و موارد این دست که به تختی نسبت داده می‌شوند را شنیده باشند، و او را به‌عنوان یکی از مردان جاویدان کشورمان بشناسند اما، با جزئیات زندگی او غریبه بوده باشند.کچارو غلامرضا تختی که از وی با عنوان «جهان‌پهلوان تختی» یاد می‌شود، کشتی‌گیر چیره‌دست، صاحب‌سبک و مدال‌آور کشورمان بود که اقدامات پهلوانانه بی‌شمارش، او را به نماد «پهلوانی» و به یک اسوه اخلاقی تبدیل کرده است. غلامرضا تختی در تاریخ ۱۷ دی سال ۱۳۴۶ دار فانی را وداع گفت. پیکر جهان‌پهلوان تختی در قبرستان «ابن بابویه» شهر ری به‌خاک سپرده شد. ره آورد من...ادامه مطلب

   خاطراتش با روایت خود او از دوران کودکی آغاز می شود و با خاطراتی از کارکردهای پدرش مخصوصا در عرصه تعلیم و تربیت، برداشتهای او از روابط خانوادگی، نخستین سفر او به خارج از کشور و آموخته های او از زندگی ادامه می یابد.تولد من در ده افغانان (محله ای در کابل) است و فکر می کنم وقتی که من تولد شدم، جنگ عمومی (جهانی) شروع شده بود و یا در حرکت بود. به یاد دارم که همه برادران در یک اتاق، قطار می نشستیم و (با خنده می گويد) متاسفانه اگر يگی سرفه می کرد همه سرفه می کردند، اگر ناجوری می گرفتند (بیمار می شدند)، کل (همه) بیمار می شدند. اما کودکی به خوبی گذشت.من از دوران کودکی خود خاطره بدی ندارم. با اینکه پدرم یک شخص بزرگ برای افغانستان بود و نفر تقریبا دوم بود، اما حیات و زندگی ما بسیار مشکل بود. پدرم آرزو داشت که در حد توان در زمینه مکتب، دانشگاه و علی آباد ( ساختن شفاخانه علی آباد) شروع به کار کند، تا که يک دانشگاه ساخت. این خاطرات گذشته ام و اقدامات پدرم.مثل هر خانواده دیگر، در خانواده ما هم گاهی خوب گاهی بد بود. امروز بزرگان نسبت به خردسالها (کودکان) محبت دارند اما در آن زمانها، ب ره آورد من...ادامه مطلب

        اواخر دي ماه سال 1331 دولت دكتر مصدق به سبب نزديك بودن نوروز، بهاي بانكي سكه طلا (يك پهلوي) را 75 تومان تعيين كرد كه طلافروشان (بازار) بايد آن را با افزودن 5 قران سود، به 75 تومان و 5 قران مي فروختند (حدودا 3650 بار کمتر از دي ماه 1388 که بهاي سکه بهار آزادي 273 هزار تومان بود و حدود یازده هزار بار کمتر از سال 1395 و حدود 18 هزار بار کمتر از دیماه 1396 که در 25 دیماه این سال یک میلیون و 452 تومان بود. سکه بهار آزادی در 23 دیماه 1398 در بازار تهران به 4 میلیون 800 هزار تومان رسید.) و زائد بر آن مبلغ، گرانفروشي و اجحاف به خريدار محسوب مي شد و مجازات داشت.    بهاي سكه طلا در ايران در بيست و پنج سال بعد از آن با اختلاف يك تا پنج تومان بيشتر در همين حدود بود.    در سال 1357 (سال انقلاب) ارزش سکه يک پهلوي به علت افزايش سريع و بي سابقه بهاي طلا در بازار بين المللي و بيم از انتقال آثار تورّم آمريكا و كاهش ارزش برابري دلار اين كشور به ايران و نيز نگراني مردم از اوضاع وقت به 400 تومان رسيد و در سال 1358 كه ارزش طلا در بازارهاي ج ره آورد من...ادامه مطلب

                    ۲۹بهمن ۱۳۳۳ (18 فوریه 1954) نشست بین‌المللی کارشناسان بررسی سرودهای ملّی در شهر وین، سرود ای ایرانرا از نظر محتوا و آهنگ، بسیار میهنی و مهیج اعلام داشت و تاکید کرد که «ای ایران» ره آورد من...ادامه مطلب

آوازخوان سواد نداشت. چون من در آن موقع کودکی ده ساله بودم و در سال تحصیلی به مدرسه تجریش و تابستان‌ها به مکتب می‌رفتم و می‌توانستم شعرها را بخوانم، فرخی آن‌ها را به من می‌داد و من در کنار آوازخوان که ره آورد من...ادامه مطلب

محمدرضا شجریان اول مهر ماه ۱۳۱۹ در مشهد متولد شد. چنانکه خود در خاطراتش از ایام کودکی بیان کرده، ۵ ساله بود که در خلوت کودکانه‌اش آواز می‌خوانداستاد شجریان - عکس دکتر یونس شکرخواه ۱۵بهمن۱۳۲۶ به کلاس ا ره آورد من...ادامه مطلب

    دلمان برایش تنگ می شود شیرین سخن بودو همیشه خاطره ای برای گفتن داشت سالهایی راگذرانده بود که جوانترها ندیده بودند می گفت  خوشنویسی با خودکار ازیافته های  من بودو دیگرانی نام خویش برآن نهادند .درپی ره آورد من...ادامه مطلب

     ازاولین هنرمندان, شعرو موسیقی که درتصادف, اتومبیل, جان خویش راازدست دادند می توان ازدرویش خان فروغ فرخزاد ومهوش نام برد   غلامحسين درويش (درويش خان) از پدران موسيقي معاصر ايران شب چهارشنبه دوم آذر 1 ره آورد من...ادامه مطلب

     ۶۰سال است که فردوسی با شاهنامه‌اش و کودکی که کنار پایش نشسته، وسط یکی از میدان‌های اصلی تهران ایستاده و به شهر و مردمش نگاه می‌کند. شاید بعد از گذشت این همه سال، دیدن این مجسمه برای مردم عادی شده ره آورد من...ادامه مطلب